Operacja krasnoborska

Operacja krasnoborska

II wojna światowa, front wschodni, część obrony Leningradu
Czas	10–27 lutego, 19 marca – 2 kwietnia 1943
Miejsce	obwód leningradzki
Terytorium	ZSRR
Przyczyna	blokada Leningradu
Wynik	taktycznie zwycięstwo niemieckie
Strony konfliktu
III Rzesza Błękitna Dywizja  ZSRR
Dowódcy
Georg Lindemann Emilio Esteban Leonid Goworow Klimient Woroszyłow
Siły
część sił 18 Armii Grupa Armii Północ 55 Armia Frontu Leningradzkiego
Straty
3645 zabitych i rannych, 300 zaginionych ponad 20 000
Położenie na mapie obwodu leningradzkiego miejsce bitwy
59°40′N 30°41′E/59,666667 30,683333
Multimedia w Wikimedia Commons

Operacja krasnoborska, bitwa pod Krasnym Borem – działania bojowe radzieckiej 55 Armii Frontu Leningradzkiego w czasie dwóch ofensywnych operacji (10 – 27 lutego i 19 marca – 2 kwietnia 1943 r.) wspólnie z wojskami Frontu Wołchowskogo w celu okrążenia i zniszczenia mgińsko-siniawińskiego ugrupowania niemieckiej 18 Armii.

Ofensywne działania dwóch frontów w lutym – marcu 1943 roku, zaplanowała Stawka, i było to logiczne przedłużenie operacji Iskra i równocześnie część ogólnego natarcia radzieckich wojsk na kierunku północno-zachodnim (operacja Polarna Gwiazda).